@article { author = {Farhāniyan, Mahdī}, title = {The Intellectual Trends of Salafiyya in Today's World}, journal = {MISHKAT}, volume = {28}, number = {3}, pages = {77-104}, year = {2009}, publisher = {Islamic Research Foundation}, issn = {1683-8033}, eissn = {2783-3860}, doi = {}, abstract = {The idea of returning to the [era of one's] predecessors (salaf) is considerably welcomed by Muslim communities. In this respect, various trends have been created among the Salafis, which can be mentioned as the Saudi Takfīrī Salafis, the extremist Deobandi Salafis of Indian Subcontinent, the moderate Ikhwān al-Muslimīn Salafis of Egypt, and the Jihādī Salfiya of Sayyid Quṭb. Although Wahabi thoughts are not adopted from Salafiya and are merely born of thoughts of Ibn Taymiya and Muhammad b. ‘Abd al-Wahāb, Wahabism in the Muslim World has introduced itself as Salafiya, presenting non-Islamic ideas as Salaf thoughts (i.e., belonging to the predecessors).This writing includes a historical review of the Salafi thinking trends in respect to its geographical dispersion throughout the world of Islam.}, keywords = {Salafiya,Wahabism,Deobandiyya,Ikhwan al-Muslimīn,jihād}, title_fa = {گرایش‌های فکری سلفیه در جهان امروز}, abstract_fa = {تفکر بازگشت به سلف به میزان قابل توجهی در جوامع اسلامی مورد استقبال عالمان و جوانان قرار گرفته است. در این میان گرایش‌های فکری گوناگونی در میان سلفیان به وجود آمده است که می‌توان از سلفیه تکفیری وهابی عربستان، سلفیه افراطی دیوبندی شبه‌قاره هند، سلفیه اعتدالی اخوان المسلمین مصر و سلفیه جهادی سید قطبی یاد کرد. اگرچه تفکرات وهابیت برگرفته از سلف نیست و زاییدة فکر ابن‌تیمیه در قرن هشتم و محمد بن عبدالوهاب است، اما وهابیت در جهان اسلام خود را به‌عنوان سلفیه مطرح ساخته، اندیشه‌های غیر اسلامی خویش را به عنوان تفکر سلف به جهانیان عرضه می‌کند و با حربة تکفیر به تفرقه میان مسلمانان دامن می‌زند. در قرن دوازدهم گرایش سلفی به وسیله شاه‌ولی‌الله دهلوی در هند گسترش یافت و پس از آن، دیوبندیه و جماعة‌التبلیغ به تفکرات سلفیه توجه ویژه نموده، برخی از حنفیان، به اصحاب حدیث و وهابیت نزدیک شدند. در قرن چهاردهم، سید محمد رشید رضا در شمال آفریقا از وهابیت طرفداری کرده، تفکرات ابن‌تیمیه را پذیرفت، ولی هیچ‌گاه موافق تندروی‌های وهابیان نبود. اخوان‌المسلمین مصر گرایش سلفیه اعتدالی را پذیرفته، تقریب میان مذاهب را در دستور کار خویش قرار دادند. در این میان برخی از اعضای اخوان‌المسلمین در مثل سید قطب رویکرد افراطی به عقاید خویش دادند. در این نوشتار ویژگی‌ها و اندیشه‌های این چهار تفکر سلفی را بررسی کرده و نشان داده‌ایم که اختلافات فراوانی میان این چهار گرایش وجود دارد و اشتراک آن‌ها در بازگشت به سلف است که با افکار ابن‌تیمیه و طرفداران آن درآمیخته است.}, keywords_fa = {سلفیه,وهابیت,دیوبندیه,اخوان المسلمین,جهاد,بدعت و سنت}, url = {https://mishkat.islamic-rf.ir/article_107479.html}, eprint = {https://mishkat.islamic-rf.ir/article_107479_03d0cefaa1c43e1fd67f1f86f3b9ad0f.pdf} }