%0 Journal Article %T آسیب‌شناسى روش تفسیر ادبى %J مشکوة %I بنیاد پژوهشهای اسلامی %Z 1683-8033 %A طیب حسینی, سید محمود %D 2010 %\ 08/23/2010 %V 29 %N 2 %P 29-51 %! آسیب‌شناسى روش تفسیر ادبى %K تفسیر ادبی %K آسیب‌شناسی تفسیر %K تأویل ادبی %K روش تفسیر ادبی %R %X یکی از کهن‌ترین و اصیل‌ترین و در عین حال اثرگذارترین روش‌های تفسیر قرآن، روش تفسیر ادبی است. مقصود ما از تفسیر ادبى تفسیر کردن کلام خدا با تکیه بر علوم زبان عربى یا علوم ادبى است. اما به دلیل انعطاف‌ها و لغزندگی‌هایی که ویژگی طبیعی هر زبانی است، زمینه استفاده نادرست از علوم ادبى یکی از مهم‌ترین عوامل انحراف تفسیر از مسیر صحیح و سردرآوردن به وادى تفسیر به رأى و تحریف معنوى قرآن به‌شمار می‌آید. در مقاله حاضر پنج آسیب مهم روش تفسیر ادبی قرآن که در عموم تفاسیر ادبی وجود دارد بررسی شده است:1. نقل و بیان وجوه مختلف اعرابى بدون نقد و بررسى کافى. 2. ذکر معانى متعدد و مختلف بدون نقد و بررسى کافى و ترجیح آن‌ها. 3. افراط در تأویل ادبى آیات با تأویل‌هاى نادرست. 4. نادیده گرفتن تفاوت‌هاى معنایى کلمات قریب‌المعنی. 5. توجه نکردن به معناى دقیق واژگان در عصر نزول. وجود این آسیب‌ها و پی‌آمدهای آن‌ها در تفسیر ضرورت دوچندان اهتمام به آسیب‌شناسی تفاسیر ادبی و به‌طور کلی تفسیر را به عنوان یک وظیفه خطیر آشکار می‌سازد. %U https://mishkat.islamic-rf.ir/article_104636_06fb41685181bedda9a4291538376755.pdf