ORIGINAL_ARTICLE
توسعه مدیریت انسانی؛ الگوی انگیزش و کار در اسلام
این مقاله در سه بخش کلّی به بررسی موضوع «الگوی ترغیب» میپردازد: «ضرورت انگیزش»، «اصول انگیزش» و «کیفیت انگیزش».در بخش اوّل به حساسیّت ایجاد انگیزش به کار فعّال در نظامهای اجتماعی اشاره میشود و در بخش دوم، اصولی که ضرورتاً تعیینکننده روشها هستند، مورد توجّه قرار گرفته است. در این زمینه به چهار اصل: «پیوستگی نیروهای انسانی»، «جهت همبستگی نیروهای انسانی»، «هماهنگی فرد و جمع» و «هماهنگی انگیزهها و انگیختهها» اشاره شده است و نهایتاً در بخش سوم از چگونگی انگیزش به عنوان رکن مهمّ الگوی ترغیب، در دو رتبة فکری و عملی سخن رفته است. در رتبة اوّل (تبیین نظام فکری) به کیفیت نظری انگیزش در نظام اجتماعی، تحت چهار عنوان «ترسیم اهداف و انتظارات»، «ترسیم مبانی و انگیزهها»، «ترسیم وسایل و انگیختهها» و «ترسیم روابط و عملکردها» پرداخته شده و در رتبة دوم (تحقّق نظام عملی)، مسئلة تحقّق عملی نظام اجتماعی مطلوب مورد بررسی قرار گرفته است.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102235_5fa1389642f2545e9aad2edb43ec0e78.pdf
2012-02-20
4
30
الگوی انگیزش کار
کار در اسلام
وجدان کار
اقتصاد اسلامی
سیّد حسین
حسینی
info@drshhs.ir
1
استاد حوزه علمیه و عضو گروه پژوهشی ادیان پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران دانشگاه شهید باهنر
AUTHOR
آذری قمی، احمد، پاسخ به مشکلاتی در زمینة مسائل اقتصادی اسلام، قم، دارالعلم، 1360ش.
1
پیسی، آرنولد، تکنولوژی و فرهنگ، ترجمة بهرام سالگونی، تهران، نشر مرکز، 1367ش.
2
جوادی آملی، عبدالله، ولایت در قرآن، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجاء، بهار 1367ش.
3
حسینی، سیّد حسین، «بحثی اجمالی پیرامون تحلیل نظامهای اقتصادی»، مجلة علمی پژوهشی علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دورة سوم، شمارة اوّل و دوم، پاییز و بهار 67-1366ش.
4
حکیمی، محمّدرضا، محمّد و علی، الحیاة، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1367ش.
5
راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، بیروت دارالمعرفة للطباعة و النشر.
6
صدر، سیّد موسی، اقتصاد در مکتب اسلام، تهران، مؤسّسة نشر جهانآرا، آذر 1350ش.
7
طاهری خرمآبادی، سیّد حسن، «بحثی پیرامون ولایت فقیه»، مجله نور علم، نشریه جامعة مدرّسین حوزه علمیه قم، دورة اوّل، شماره 7، آذر 1363ش.
8
طبری، احسان، کژراهه، خاطراتی از تاریخ حزب توده، تهران، امیرکبیر، 1367ش.
9
فرهنگ لاروس، عربی، فارسی، ترجمة سیّد حمید طبیبیان، تهران، امیرکبیر، 1365ش.
10
لویس معلوف، المنجد، انتشارات اسماعیلیان، 1362ش.
11
مرعشی، جعفر، تکنولوژی فردا و فردای تکنولوژی (مجموعه مقالات به مناسبت سومین نمایشگاه جهانی ژاپن تسوکوبا 1985)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ادارۀ کلّ انتشارات و تبلیغات، اسفند 1365ش.
12
مزلو، ابراهام اچ، انگیزش و شخصیت، ترجمة احمد روضانی، مشهد، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، 1367ش.
13
مطهری، مرتضی، انسان کامل، تهران، انتشارات صدرا، 1367ش.
14
ــــــــــ ، تعلیم و تربیّت در اسلام، تهران، انتشارات صدرا (با کسب اجازه از شورای نظارت بر نشر آثار استاد شهید)، اردیبهشت 1367ش.
15
ــــــــــ ، شش مقاله، تهران، انتشارات صدرا، 1363ش.
16
ــــــــــ ، فلسفة اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، 1366ش.
17
ــــــــــ ، گفتار، تهران، انتشارات صدرا، 1358ش.
18
ــــــــــ ، مباحث اقتصادی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1360ش.
19
نوری، حسین، اقتصاد اسلامی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1362ش.
20
واینسادین، آرنولد، «انگیزش، نظریه جامه عمل میپوشد»، مجلة هماهنگ، ترجمة محمد هومن، فصلنامة علمی دبیرخانه شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفهای کشور، دورة12، شمارة 1، سال 1367ش.
21
ORIGINAL_ARTICLE
حشر حیوانات از دیدگاه علامه طباطبایی و فخر رازی
حشر حیوانات یکی از مسائل مطرح در بحث معاد است. قرآنکریم با تشبیه حیوانات به انسانها، حشر را برای آنها ثابت کرده است. از دیدگاه علامه طباطبایی شباهت حیوانات به انسانها در برخورداری از شعور و گونهای قدرت تعقل است و دلیل حشر آنها هم احقاق حقوق است. فخررازی به صورت تلویحی این شباهت را پذیرفته است، اما در مورد هدف حشر اظهار نظر مشخصی نکرده است. اثبات اختیار، تکلیف و حقوق خاص، از جمله پیامدهای پذیرش حشر حیوانات است.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102236_28559bd871316323c34f036ee417f1c2.pdf
2012-02-20
31
49
حشر حیوانات
شباهت حیوان به انسان
هدف حشر
پیامدهای اثبات حشر حیوانات
روح اله
زینلی
ruholla12@gmail.com
1
بنیاد پژوهشهای اسلامی – گروه کلام جدید و دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
قرآن کریم.
1
ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، بیروت، دار المرتضی، بیتا.
2
ـــــــــــــــ ، من لایحضره الفقیه، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیه، 1393ق.
3
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، چاپ سوم: بیروت،دار صادر، 1414ق.
4
اشعری، ابوالحسن، اللمع فی الردّ علی اهل الزیغو البدع، تصحیح حموده غرابه، قاهره، بینا، 1955م.
5
بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، 1416ق.
6
جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح اللغة و تاج العربیه، تصحیح امیل بدیع یعقوب، بیروت، مکتبة لبنان، 1993م.
7
راغب اصفهانى، حسین بن محمد، مفردات فی غریب القرآن، دمشق، بیروت، دار العلم، الدار الشامیه، 1412ق.
8
طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ پنجم: قم، جامعة المدرسین، 1417ق.
9
طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم: تهران، ناصر خسرو، 1372ش.
10
طریحى، فخرالدین، مجمع البحرین، تحقیق سید احمد حسینی، چاپ سوم: تهران، کتابفروشی مرتضوی، 1375ش.
11
طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
12
عروسى حویزى، عبدعلى بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، چاپ چهارم: قم، انتشارات اسماعیلیان، 1415ق.
13
فخرالدین رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، چاپ سوم: بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
14
ـــــــــــــــ ، محصل افکار المتقدمین و المتأخرین، بیروت، دار الکتاب العربی، 1404ق.
15
فراهیدى، خلیل بن احمد، کتاب العین، چاپ دوم: قم، انتشارات هجرت، 1410ق.
16
فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر الصافی، تحقیق حسین اعلمی، چاپ دوم: تهران، انتشارات الصدر، 1415ق.
17
قاضی عبدالجبار، شرح الأصول الخمسه، تصحیح عثمان، عبدالکریم، القاهره، مکتبة وهبه، 1384ق.
18
مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، تهران، دار الکتب الاسلامی، بیتا.
19
مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، مرکز نشر آثار العلامه المصطفوی، 1385ش.
20
ORIGINAL_ARTICLE
لغزش ناهمگون محقّق اردبیلی و فاضل اردبیلی در ارتباط با استادِ کلینی
مرحوم کلینی در کتاب کافی با واسطۀ استادش محمد بن اسماعیل از ابن شاذان احادیث زیادی نقل کرده است؛ چنانکه برخی تعداد آن را 831 خبر دانستهاند. محقّق اردبیلی(م993ق)، استادِ مرحوم کلینی را محمد بن اسماعیل بن بزیع دانسته و فاضل اردبیلی (م1101ق)، معتقد است مرحوم کلینی راویِ از محمد بن اسماعیل برمکی است.در این مقاله با روش توصیفی و آماری هر دو رویکرد اشتباه بهشمار آمده و اثبات شده که مرحوم کلینی از ابن بزیع با سه واسطه و دست کم با دو واسطه نقل میکند. اگر مقصود ابن بزیع باشد که در حیات امام جواد(ع) درگذشته، باید مرحوم کلینی معاصر امام رضا(ع) تا امام عصر(ع) باشد. در این فرض او به ملاقات ائمه(ع) نائل میشد و روایات را بدون واسطه و حداقل با یک واسطه نقل میکرد؛ چون عُلوّ سند و قلّت واسطه، امری قابل توجّه و مرغوبٌ فیه میباشد. از طرفی، مرحوم کلینی یک طبقه پس از برمکی است و همیشه با واسطۀ «محمد بن جعفر اسدی»، به نقل از وی میپردازد. در این جُستار با واکاوی قراین متعدد، این نظریه که استادِ مرحوم کلینی، محمد بن اسماعیل بندقی نیشابوری است، تأیید شده است.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102237_5e7ebd857c10629960c4b95e6f1bb498.pdf
2012-02-20
50
69
محقّق اردبیلی
فاضل اردبیلی
محمد بن اسماعیل بن بزیع
محمد بن اسماعیل برمکی
محمد بن اسماعیل بندقی
مهدی
بیات مختاری
m.mokhtari38@gmail.com
1
استادیار دانشکده الهیات دانشگاه سیستان
AUTHOR
ابن داوود حلّی(م740ق)، کتاب الرّجال، تحقیق سید محمد صادق آل بحرالعلوم، نجف، منشورات المطبعة الحیدریة، 1392ق.
1
اردبیلی، احمد بن محمد (م993ق)، رسالتان فی الخراج، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، 1413ق.
2
ـــــــــــــــ ، زبدة البیان فی أحکام القرآن، تحقیق محمدباقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریه، بیتا.
3
ـــــــــــــــ ، مجمع الفائدة والبرهان، تصحیح مجتبى العراقی، علی پناه الاشتهاردی و حسین الیزدی الأصفهانی، قم، منشورات جماعة المدرّسین، 1416ق.
4
اردبیلی، محمد علی (م1101ق)، جامع الرواة، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، 1403ق.
5
استرآبادی، میرزا محمد (م1028ق)، منهج المقال، تهران، چاپ سنگی، 1306 ق.
6
امین، سید محسن (م1371ق)، أعیان الشیعه، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1403 / 1983م.
7
برقی، احمد بن محمّد بن خالد برقی (م274ق)، رجال البرقی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1383 ق.
8
بروجردی، سید علی (م1313ق)، طرائف المقال، تحقیق سید مهدی رجائی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، 1410ق.
9
تجلیل، ابوطالب، معجم الثقات و ترتیب الطبقات، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، 1404 ق.
10
تفرشی، سید مصطفی (م قرن11ق)، نقد الرجال، قم، مؤسسة آل البیت: لإحیاء التراث، 1418ق.
11
تهرانی، آقا بزرگ، (م1389ق)، الذریعة الی تصانیف الشیعه، تهران، کتابخانه اسلامیه، 1408ق.
12
حایری، ابوعلیّ، (م1216ق)، منتهی المقال، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، 1374ش.
13
حرّ عاملی، محمد بن حسن (م1104ق)، أمل الآمل، تحقیق سید احمد حسینی، قم، دار الکتاب الإسلامی، 1362 ش.
14
ـــــــــــــــ ، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آلالبیت لإحیاء التراث، 1414 ق.
15
حسن بن زین الدّین (م1011)، منتقى الجمان، تصحیح علیاکبر غفاری، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، 1362 ش.
16
حلی، حسن بن یوسف(م726ق) خلاصة الأقوال، تحقیق جواد قیومی، قم، مؤسسة نشر الفقاهه، 1422ق.
17
خویی، سید ابوالقاسم (م1411ق)، معجم رجال الحدیث، 24 جلد، [ طبعة منقحة و مزیدة] بیجا، 1413ق.
18
داوری، مسلم، اصول علم الرّجال بین النّظریة و التطبیق، قم، ناشر المؤلّف، 1416 ق.
19
شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، 1425 ق.
20
صدوق، محمد بن علیّ (م381ق)،من لایحضره الفقیه، تصحیح علیاکبر غفّاری، قم، انتشارات جامعه مدرّسین، 1363ش.
21
طوسی، محمد بن حسن (م460ق)، اختیار معرفة الرجال المعروف برجال الکشّی، تحقیق سید مهدی رجایی، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، 1404ق.
22
ـــــــــــــــ ، رجال الطوسی، تحقیق جواد قیومی، قم، انتشارات جامعه مدرّسین، 1415 ق.
23
ـــــــــــــــ ، الغیبة، قم، مؤسسة المعارف الاسلامی، 1411 ق.
24
ـــــــــــــــ ، فهرست کتب الشیعة و أصولهم، تحقیق جواد قیومی، قم، مؤسسة النشر الفقاهه، 1417ق.
25
عاملی، سید محمد (م1009ق)، مدارک الاحکام، قم، مؤسسة آل البیت: لإحیاء التراث، 1410ق.
26
علیاری تبریزی، ملاعلی، بهجة الآمال، تصحیح هدایت الله مسترحمی، تهران، بنیاد فرهنگی اسلامی کوشان پور، بیتا.
27
غضایری، احمد بن حسین (م قرن5ق)،الرجال لابن الغضائری، تحقیق سید محمدرضا حسینی جلالی، قم، انتشارات دارالحدیث، 1422 ق.
28
الغفّار، عبدالرسول، الکلینی و الکافی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، 1416ق.
29
فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق)، مختصر اثبات الرجعه، مجلة تراثنا، ش 15، قم، مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث، 1409ق.
30
قمی، شیخ عباس (م1359ق)، الکنى والألقاب، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، 1425ق.
31
قهپایی، عنایت الله، مجمع الرّجال، قم، مؤسسه إسماعیلیان، 1364.
32
کاظمی، محمد امین، هدایة المحدّثین، قم، انتشارات کتابخانه آیت الله نجفی مرعشی، بیتا.
33
کلینی، محمّد بن یعقوب (م329ق)، الکافی، تصحیح علیاکبر غفّاری، تهران، دار الکتب الإسلامیّه، 1363 ش.
34
کنی، ملا على (م1306)، توضیح المقال فی علم الرجال، تحقیق حسین مولوی، قم، دار الحدیث، 1421ق.
35
مامقانی، عبدالله (م1351ق)، تنقیح المقال، النجف الأشرف، منشورات المکتبة المرتضویه، چاپ سنگی.
36
مجلسی، محمّدباقر (م1111ق)، بحار الأنوار، تصحیح محمّدباقر بهبودی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1403ق.
37
ـــــــــــــــ ، الوجیزه، تصحیح محمدکاظم رحمان ستایش، تهران، ارشاد اسلامی، 1378 ش.
38
مفید، محمد(م413ق)، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بیروت، دار المفید للطباعة و النشر، 1414ق / 1993م.
39
میرداماد، محمدباقر (م1041ق)، الرواشح السماویه، تحقیق غلامحسین قیصریهها، قم، دارالحدیث، 1422 ق/1380ش.
40
نجاشی، احمد بن علی (م450ق)، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، 1416ق.
41
نمازی شاهرودی، علی (م1405ق)، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، ابن المؤلف، 1415 ق.
42
ORIGINAL_ARTICLE
رویکرد سید قطب به مسیحیت با تأکید بر آیات 29 تا 35 سورۀ توبه
سیّد قطب به دلیل رویکرد سیاسی - اجتماعی در تفسیر فی ظلال القرآن برای سورههایی مانند مائده، انعام و توبه که به ساختار اجتماعی امت اسلامی و روابط مسلمانان با غیرمسلمانان میپردازند، اهمیتی ویژه قائل است. آیات 29 تا 35 سورة توبه به سبب لحن شدیدی که در قِبال اهل کتاب به طور کلی و مسیحیان به صورت خاص دارند، در نظر سیدقطب از اهمیت بسزایی برخوردارند. سیدقطب هدف از نزول این هفت آیه را وضع دستورالعملهایی مشخص برای روابط جامعة اسلامی با یهودیان و مسیحیان میداند و تفسیری در همین راستا و مطابق با آرمانهای حرکت اسلامی به دست میدهد. اما دیدگاههای وی در برخی موارد در پرداختن به تاریخ مسیحیت و مخصوصاً وجود فرقههای مسیحی در عربستانِ مقارن با ظهور اسلام و رابطة پیامبر با آنها و نیز شخصیت پولس و موضوع انجیل مطرحشده در قرآن کریم، قابل تأمل است. در این مقاله با روش گزارش و تحلیل دیدگاههای سیدقطب مورد بررسی قرار گرفته است.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102310_9220aa68e885962edae9576c03ff25d2.pdf
2012-02-20
70
92
سیدقطب
فی ظلال القرآن
آیات 29 تا 35 سورة توبه
اهل کتاب
مسیحیت
عیسی(ع)
محمدحسین
محمدپور
1
بنیاد پژوهشهای اسلامی - گروه ادیان و مذاهب اسلامی
AUTHOR
قرآن کریم، ترجمة محمدمهدی فولادوند.
1
ایلخانی، محمد، «پولس»، الهیات جدید، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1383ش.
2
ـــــــــــــــ ، «تثلیث از آغاز تا شورای قسطنطنیه»، معارف، دورة دوازدهم، شمارة3، آذر - اسفند1374ش.
3
ـــــــــــــــ ، تاریخ فلسفه در قرون وسطا و رنسانس، تهران، انتشارات سمت، 1382ش.
4
پاکتچی، احمد، «اهل کتاب»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1380ش.
5
ذاکری، مصطفی، «نصرانی و نصاری»، معارف، دورة نوزدهم، شمارة1، فروردین - تیر1380ش.
6
رشیدرضا، محمد، تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار، بیروت، دارالمعرفه، [بیتا].
7
زرسازان، عاطفه، «تعامل اسلام با نمودهای اخلاقی در جاهلیت»، پژوهشهای قرآنی، سال چهاردهم، شمارة 53، بهار1387ش.
8
سیاوشی، کرم، «نقد و بررسی نقش سیاق در روش تفسیری سیدقطب»، پژوهشهای قرآنی، شمارة 46 و 47، پاییز1380.
9
سیدقطب، فی ظلال القرآن، بیروت، دارالشروق، 1402ق-1982م.
10
معتمدی، منصور، «کشف انجیلهای نجع حمادی و بازنگری در اناجیل رسمی مسیحیت»، مطالعات اسلامی، شمارة 65 و 66، پاییز و زمستان1383.
11
میرزایی، پوران، «بررسی ساختار تفسیر فی ظلال القرآن»، حدیث اندیشه، شمارة 11 و 12، پاییز و زمستان1383.
12
ولفسون، هَری اوسترین، فلسفة آبای کلیسا، ترجمة علی شهبازی، قم، انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، 1389ش.
13
هوشنگی، لیلا، «زمینههای یکتاپرستی در شبهجزیرة عربستان در دورة پیش از اسلام»، مطالعات اسلامی، شمارة 65 و 66، پاییز و زمستان 1383، ص265-282.
14
Bell, Richard., A Commentary on the Quran, Manchester University Press, vol. 1, 1991.
15
Marshall, David., "Christianity in the Quran", Islamic Interpretations of Christianity, Curzon, 2001.
16
Mc Auliffe, Jane Dammen. , Quranic Christians: An Analysis of Classical and Modern Exegesis, Cambridge, CUP, 1991.
17
Parrinder, Jeoffery., Jesus in the Quran, London, 1965.
18
Robinson, Neal. , "Jesus", Encyclopedia of the Quran, Leiden, vol. 3, 2002.
19
Stern, S. M., "Abd al-Jabbar's Accounts of how Christ's Religion was Falsified by the Adoption of Roman Costoms", Journal of Theological Studies, N. S., vol. XIX, part1, April 1968.
20
ORIGINAL_ARTICLE
بازکاوی تأثیر باورهای اعتقادی بر تاریخنگاری اسلامی
باورهای اعتقادی یکی از اثر گذارترین باورهایی است که در علوم اسلامی همچون رجال، تفسیر و تاریخ تأثیرش انکارناپذیر است. در این نوشتار تلاش شده است سه نکته تبیین شود:اولاً تعریفی از باورهای اعتقادی ارائه گردد.ثانیاً قلمرو تأثیرگذاری باورهای اعتقادی در حوزه تاریخ مشخص شود.ثالثاَ مواردی از تأثیرگذاریها ذکر گردیده، تا روشن شود که تا زمانی که باورهای اعتقادی به درستی بررسی نگردد ما شاهد نتایج هر چند منفی آن در حوزه تاریخ هستیم. ضمناً ذکر نمونهها به پژوهشگر این نکته را گوشزد میکند که در نقد و تحلیل گزارشهایی که محور آن شخصیتهای مقدّس هستند، جانب احتیاط را نگه دارد.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102323_5abca7ef4ff29c12b1853c5a8e767025.pdf
2012-02-20
93
108
باورهای کلامی
تاریخ
گزارشها
تأثیرگذاری
علی
حسن بیگی
1
استادیار دانشگاه اراک
AUTHOR
ابن ابی الحدید، ابو حامد بن هبة الله، شرح نهج البلاغه، تهران، جهان، بیتا.
1
ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، عیون اخبار الرضا7، تهران، اعلمی، بیتا.
2
ابن تیمیّه، تقی الدین احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنّة، بیروت، المکتبة العلمیه، بیتا.
3
ابن حجر هیثمی، احمد، الصواعق المحرقه، قاهره، مکتبة القاهره، بیتا.
4
ابن حجر، احمد بن علی، الاصابه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1328 ق.
5
ابن حنبل، احمد، مسند، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1414ق.
6
ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، بیروت، موسسة الاعلمی، 1391ق.
7
ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالفکر، 1414ق.
8
ابن سعد، محمد، ترجمة الامام الحسن، قم، آل البیت، 1417ق.
9
ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1415ق.
10
ابن عربی، ابوبکر، العواصم من القواصم، بیروت، اسامة بن زید، 1399ق.
11
ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
12
ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبییّن، قم، شریف الرضی، 1374ش.
13
امینی، عبدالحسین، الغدیر، قم، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، 1416ق.
14
بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، قم، مجمع احیاء الثقافة الاسلامیه، 1419ق.
15
پروین گنابادی، محمد، ترجمه مقدمه ابن خلدون، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1375ش.
16
تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، موسسة النشر الاسلامی، 1412ق.
17
جرجانی، علی بن محمد، شرح مواقف، قم، شریف الرضی، 1370ش.
18
جعفریان، رسول، تاریخ خلفاء، تهران، ارشاد اسلامی، 1374ش.
19
جوهری، احمد بن عبدالعزیز، السقیفة و فدک، تهران، نینوی، بیتا.
20
حلبی، علی بن برهان الدین، السیرة الحلبیّه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
21
حمصی، محمدحسن، مفردات القرآن، بیروت، دار الرشید، بیتا.
22
خضری بک، محمد، الدولة الامویه، بیروت دار الارقم، بیتا.
23
سبحانی، جعفر، الالهیات، قم، المرکز العالمی للدراسات الاسلامیه، 1412ق.
24
سیوطی، جلال الدین عبدالرحمان بن ابیبکر، الدر المنثور، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی، 1404ق.
25
شرف الدین، عبدالحسین، المراجعات، بیروت، مؤسسة الاعلمی.
26
شوکانی، محمد بن علی، الفوائد المجموعه، بیروت، دار الکتاب العربی، 1406ق.
27
صالحی نجفآبادی، نعمت الله، شهید جاوید، تهران، رسا، 1368ش.
28
صالحی نجفآبادی، نعمت الله، عصای موسی، تهران، امید فردا، 1380ش.
29
صفائی حائری، عباس، تاریخ امیرالمؤمنین7، قم، مسجد مقدس جمکران، 1377ش.
30
طباطبایی، محمدحسین، المیزان، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1362ش.
31
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الرسل و الملوک، بیروت، دار التراث، بیتا.
32
العاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی، بیجا، 1420ق.
33
قزوینی، فضلعلی، الامام الحسین7 و اصحابه، قم، 1415ق.
34
مؤیّدی، علی، فرهنگ جامع سخنان امام حسین7، قم، معروف، 1378ش.
35
مجله آئینه پژوهش، مصاحبه با جعفر مرتضی العاملی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1369ش.
36
مجله حوزه، مصاحبه با دکتر سید جعفر شهیدی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1366ش.
37
مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، صدرا، 1365ش.
38
منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، قم، مکتبة آیتالله العظمی المرعشی النجفی، 1382ش.
39
واقدی، محمد بن عمر، المغازی، بیروت، مؤسّسة الاعلمی، 1405ق.
40
یحیی بن معین، صحیح مسلم بشرح الامام النووی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
41
ORIGINAL_ARTICLE
سادات موسوی مشهد و نقش آنان در اداره حرم مطهر امام رضا(ع)
سادات موسوی از نسل حمزة بن موسی الکاظم(ع) از جمله ساداتی هستند که از قرن چهارم وارد مشهد شدند و اداره امور حرم و نقابت سادات را بر عهده گرفتند. آنان تا اواخر عصر تیموری این مهم را عهدهدار بودند. در این زمان به تدریج جای آنان را سادات رضوی، نسلی از موسی مبرقع، فرزند امام جواد(ع) گرفتند، تا اینکه شاه تهماسب اوّل صفوی در تشکیلات حرم تغییراتی داد و متولیانی از سوی خود در حرم گمارد. سادات موسوی اگر چه به عنوان متولی انتخاب نشدند، ولی همچنان در تشکیلات حرم، مشاغلی را در دست داشتند. در این مقاله سعی شده که شجره سادات موسوی مشهد بازسازی و نقش هر یک از آنان در تشکیلات حرم مطهر روشن شود.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102458_1f314aa3723e39f32b743b396ffcb7d8.pdf
2012-02-20
109
128
حرم مطهر امام رضا(ع)
سادات موسوی
مشهد
تشکیلات حرم رضوی
رضا
نقدی
kadkan2003@yahoo.co.uk
1
بنیاد پژوهشهای اسلامی _ گروه دائرةالمعارف
AUTHOR
ابن اثیر، عزالدین، تاریخ کامل (تاریخ بزرگ اسلام و ایران)، ترجمه خلیلی و حالت، تهران، کتب ایران، بیتا.
1
ابن بطوطه (1361)، سفرنامه، ترجمه محمدعلی موحّد، تهران، علمی و فرهنگی، 1361ش.
2
اذکایی، پرویز، «سادات موسوی»، دایرة المعارف تشیع، جلد نهم، تهران، نشر شهی محبی، 1371ش.
3
اوکتایی، عبدالعلی، فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، مشهد، آستان قدس رضوی، 1325ش.
4
بحرالعلوم گیلانی، محمدمهدی، امامزادگان ری، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی گرگان، 1379ش.
5
بخاری، ابینصر، سرّ السلسلة العلویه، نجف، انتشارات شریف رضی، 1381ق.
6
بناکتی، تاریخ بناکتی، به کوشش جعفر شعار، تهران، انجمن آثار ملی، 1348ش.
7
بیهقی، ابوالحسن علی بن زید، لباب الانساب و الالقاب و الاعقاب، تحقیق السید مهدی الرجائی، قم، منشورات مکتبة آیةالله المرعشی، 1410ق.
8
ترکمان، اسکندربیگ(1382)، تاریخ عالمآرای عباسی، زیر نظر با تنظیم فهرستها و مقدمه ایرج افشار، تهران، امیرکبیر، 1382ش.
9
تهماسب صفوی، تذکره طهماسب، با مقدمه و فهرست اعلام امرالله صفری، تهران، شرق، 1363ش.
10
ثعالبی، ابومنصور، ثمارالقلوب فی المضاف و المنسوب، پارسیگردان:رضا انزابینژاد، مشهد، دانشگاه فردوسی، 1376ش.
11
جوینی، عطاملک، کتاب تاریخ جهانگشای، به همت محمد رمضانی، تهران، پدیده (خاور)، 1366ش.
12
حافظ ابرو، شهابالدین عبدالله، زبدة التواریخ، تصحیح و تعلیقات سید کمال حاج سید جوادی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1380ش.
13
حسینی، عبدالمؤمن بن ابوالقاسم، کتابچه موقوفات آستان قدس رضوی، خطی شماره عمومی 8557، کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی.
14
خنجی، فضلالله بن روزبهان، وسیلة الخادم الی المخدوم در شرح صلواتچهارده معصوم، به کوشش رسول جعفریان، قم، کتابخانه عمومی حضرت آیةالله مرعشی نجفی، 1372ش.
15
خوافی، فصیح، مجمل فصیحی، تصحیح محمود فرّخ، مشهد، باستان، 1339ش.
16
رضائی برجکی، اسماعیل، «قبر سبز، مدفن سید نظامالدین علیشاه موسوی»، مشکوة، پاییز 1388، شماره 104.
17
روملو، حسنبیک، احسن التواریخ، تصحیح عبدالحسین نوائی، تهران، بابک، 1375ش.
18
سیدی، مهدی، گنبد خشتی، مشهد، سگال، 1380ش.
19
ضامن بن شدقم الحسینی المدنی، تحفة الازهار و زلال الانهار فی نسبابناء الائمة الاطهار، تحقیق و تعلیق کامل سلمان الجبوری، تهران، دفتر نشر میراث مکتوب، 1378ش.
20
صفیالدین محمّد بن تاجالدین علی، الاصیلی فی انساب الطالبییّن، حققه، السیّد مهدی الرجائی، قم، کتابخانه عمومی آیةالله مرعشی، 1376ش.
21
فیض، عباس، کتاب بدر فروزان، قم، بنگاه چاپ قم، 1324ش.
22
قمی، قاضی احمد، گلستان هنر، تصحیح و اضافات احمد سهیلی خوانساری، تهران، کتابخانه منوچهری، بیتا.
23
ـــــــــــــــ ، خلاصة التواریخ، تصحیح احسان اشراقی، تهران، دانشگاه تهران، 1359ش.
24
کیاگیلانی، سید احمد بن محمد بن عبدالرحمان، سراج الانساب، تحقیق سید مهدی رجائی، زیر نظر سید محمود مرعشی، قم، منشورات مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، 1409ق.
25
مشیخه، نسخه خطی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، شماره 2143.
26
مدرس رضوی، محمدتقی، سالشمار وقایع مشهد، به کوشش ایرج افشار، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، 1378ش.
27
مدرس رضوی، میرزا محمدباقر، شجره طیبه، تصحیح محمدتقی مدرس رضوی، بازنگری سید مهدی سیدی، مشهد، آهنگ قلم، 1384ش.
28
مقدسی، ابوعبدالله محمد بن احمد، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ترجمه علینقی منزوی، تهران، شرکت مؤلفان و مترجمان، 1361ش.
29
نوایی، امیر علیشیر، مجالس النفائس، به کوشش علیاصغر حکمت، تهران، منوچهری، 1363ش.
30
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تحلیلی نظامنامه یکی از انجمنهای مذهبی عصر مشروطه در مشهد (ذکر حسینی)
یکی از نمادهای مشروطه در ایران شکلگیری انجمنها میباشد و غالباً در بررسیها نگاه به انجمنهای سیاسی معطوف میگردد تا انواع دیگر آنها؛ مانند انجمنهای خیریه و مذهبی. انجمن ذکر حسینی در زمره انجمنهای مذهبی شکل گرفته در شهر مشهد در دوره مشروطه میباشد که کارکردهای آنها از جهات گوناگونی قابل بررسی است. در این مقاله ابتدا نظامنامه انجمن آورده شده و در ادامه بر اساس اطلاعات حاصل از آن و دیگر منابع، به ارزیابی مطالب پرداخته میشود. در این ارزیابی فصول آورده شده جداگانه بررسی گردیده، با معیارهایی مانند پایگاه اعضا، مهرها و مشاغل، مورد تحلیل قرار خواهند گرفت.
https://mishkat.islamic-rf.ir/article_102459_ad594e3cbe01623926e81bb04b0175ed.pdf
2012-02-20
129
139
انجمنهای مذهبی
مشروطه
نظامنامه
ذکرحسینی
ابوالفضل
حسنآبادی
1
سرپرست گروه اسناد ودانشجوی دکترای تاریخ محلی دانشگاه اصفهان
AUTHOR