گفتمان قرآن پژوهی

نوع مقاله : علمی _ ترویجی

نویسنده

بنیاد پژوهش‌های اسلامی

چکیده

قرآن کتاب هدایت است. آموزه‌های آن در صورتی دست‌یافتنی می‌باشد که رویکرد مخاطبان آن معرفت‌شناسانه باشد. در غیر اینصورت محجور است و ارتباطی به زندگی فردی و اجتماعی ما ندارد. این نوشتارِ کوتاه، نگاهی است تأمّل‌گرایانه به تناسبِ میان حجم فعالیت‌های قرآن (به‌ویژه در حوزۀ پژوهش) و انطباق آن بر فرهنگ رفتاری و اعتقادی و میزان کنش‌پذیری ما از آنها که احساس می‌شود رضایت‌بخش نیست؛ نکاتی نیز به عنوان راه‌کار مطرح شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Qur’ānic Studies Discourse

نویسنده [English]

  • Husayn Tāhirī Wahdatī
چکیده [English]

The Qur’ān is a book of guidance. Its doctrines are achievable in case that the approach of its addressees would be epistemological. Otherwise, it is abandoned and irrelevant to the individual and personal life. This brief writing takes a deliberate look at the proportion between the volume of Qur’ānic activities (particularly in research field) and its application to conformity to the behavioral and ideological culture and the degree of our impressionability from them, which seems to be unsatisfactory. Some points have also been made as working procedures.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Qur’ānic studies
  • Qur’ānic studies discourse
  • impressionability from the Qur’ānic doctrines
  1.  قرآن.
  2. فضل الله، محمدحسین، من وحی القرآن، دار الملاک للطباعة والنشر، بیروت، 1419ق.
  3. فولادوند، محمدمهدی، قرآن‌شناسی، مؤسسه فرهنگی _ هنری سینمایی الست فردا، 1380ش.
  4. لطیفی، میثم، «روش‌شناسی راهبردهای تدبر در قرآن کریم» اندیشه مدیریت راهبردی، 1390، ش10، پاییز و زمستان.
  5. مکارم شیرازی، ناصر (آیةالله) الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، مدرسه امام علی بن ابی‌طالب، قم، 1421ق.