اسباب نزول در گذر زمان

نویسنده

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

اسباب نزول به معنای شناخت موقعیت زمانی،مکانی،فردی و اجتماعی و دیگر زمینه‌هایی است که‌ نزول یک آیه یا بخشی از آیات را سبب شده است،و روایاتی را نیز که در شأن نزول آیات گرد آمده‌ است دربر می‌گیرد.این مقاله به معنای اسباب نزول و کاربرد آن توسط قرآن‌پژوهان پرداخته و پس از آن به تعریف پیشینیان اشاره کرده و با ارائه نمونه‌هایی به توسعه در معنی و کاربرد این اصطلاح‌ توسط آنان رسیده است.تعبیر«نزلت فی...»و تعابیر مشابه آن در روایات باعث شده که طبری در تفسیر خود و واحدی و دیگران در به کارگیری اسباب نزول با تعریف متأخران تفاوت‌هایی داشته‌ باشند.اندیشه‌وران متأخر در تعریف اسباب نزول دو شرط را لحاظ کرده‌اند: 1-همزمانی رویداد با نزول آیه؛2-تأخر نزول از واقعه. اما پیشینیان بدون توجه به این دو شرط،هرآنچه نزول آیه یا آیات در چارچوب آن قرار گرفته است، اعم از تاریخ امت‌های پیشین،عادات و رسوم گذشتگان و مردم عصر نزول،و حوادثی که پس از نزول‌ آیه یا در پی تحقق فرمان آیه روی داده است،ذیل روایات اسباب نزول آورده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Occasions of Revelation in the Course of Time

نویسنده [English]

  • Suhaylā Pīrūzfar
چکیده [English]

Occasions of revelation, as recognition of temporal, spatial, individual, social, and other situations, are the grounds on which the revelation of a verse or verses has taken place and include the narrations which have been collected concerning the occasions of revelation of the verses. This article deals with the meaning of occasions of revelation and their application, and studies the viewpoints of both the past and the present scholars in this respect.