مفهوم‎شناسی رؤیت در آیه 143 سورۀ اعراف

نوع مقاله : علمی _ ترویجی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام

2 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام

چکیده

مفهوم رؤیت خداوند به‎طور عام و درخواست رؤیت از سوی حضرت موسی(ع) در آیه 143 سوره اعراف به‎طور خاص، یکی از شبهات بحث برانگیز کلامی است که نظریات مختلفی در مورد آن بیان شده است. نگارنده در این نوشتار اهم نظریات مطرح شده را بیان کرده، هر یک را مورد بحث و ارزیابی قرار می‎دهد و با اعتقاد بر این‎که درخواست حضرت موسی(ع) با لفظ «أرنی»، درخواست برای رؤیت ظاهری خداوند بوده است، مباحث و ادله‎ای را برای اثبات آن بیان داشته، اظهار می‎دارد که این درخواست، در حقیقت ادامه و پیرو درخواست‎های بنی‎اسرائیل از موسی(ع) بوده است. چنان که در آیاتی از قرآن کریم نیز بدان اشاره شده است. در پایان پس از ارزیابی مباحث مطرح شده، به بیان نظریاتی در مورد توبه حضرت موسی(ص) و فلسفه توبه ایشان می‎پردازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Conceptology of Vision in Verse 143 of Sūrat al-A‘rāf

نویسندگان [English]

  • Mahdī Akbarnizhād 1
  • Muhsin Hasanvand 2
چکیده [English]

The concept of vision of God in general and the request for it by the Prophet Moses (A.S.) in particular is among the controversial issues. In this article, the writer has stated the most important views in this respect. He argues that the Prophet Moses’ request (arinī – show me [Yourself]) was in fact prompted by the frequent requests by Banī Isrā’īl, who demanded to see God visibly. In conclusion, the issue of the Prophet Moses’ repentance and its philosophy is dealt with.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Banī Isrā’īl
  • Moses (A.S.)
  • Vision of God
  • request for vision
  • possibility of vision
  1. . قرآن کریم.
  2. ابن بابویه، ابی‌جعفر محمد بن علی بن الحسین قمی، عیون اخبار الرضا7، ترجمه حمیدرضا مستفید- علی‌اکبر غفاری، تهران، 1372ش.
  3. ---------- ، التوحید، ترجمه محمدعلی سلطانی، تهران، 1387ش.
  4. الخزاعی النیشابوری، حسین بن علی بن محمد بن احمد، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد، 1376ش.
  5. الزمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التأویل و هو تفسیر القرآن الکریم، قم، 1415ق.
  6. الطبرسی، ابو‌علی فضل بن الحسن، تفسیر جوامع الجامع، قم، 1367ش.
  7. ---------- ، مجمع البیان، ترجمه علی کرمی، تهران، 1379ش.
  8. الطوسی، ابی‌جعفر محمد بن الحسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، 1409ق.
  9. القمی المشهدی، شیخ محمد بن محمد رضا، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران،1411ق.
  10. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن کریم، ترجمه حسین خداپرست، قم،1387ش.
  11. طباطبایی، محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد‌باقر موسوی همدانی، قم، 1387ش.
  12. ---------- ، قرآن در اسلام، قم، 1387ش.
  13. علم الهدی، علی بن الحسین، تنزیه الانبیاء والائمه، تحقیق فارس حسون کریم، قم، 1380ش.
  14. ---------- ، تنزیه الانبیاء:: پژوهشی قرآنی درباره عصمت پیامبران و امامان:، ترجمه امیر سلمانی رحیمی، مشهد، 1377ش.
  15. فخر رازی، عمر بن محمد، تفسیر کبیر (مفاتیح الغیب)، ترجمه علی‌اصغر حلبی، تهران، 1375ش.
  16. قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، 1381ش.
  17. محمد‌قاسمی، حمید، اسرائیلیات و تأثیر آن بر داستان‌های انبیاء در تفاسیر قرآن، تهران، 1380ش.
  18. محمدی، علی، شرح کشف المراد، قم، 1371ش.
  19. مشکور، محمد‌جواد، سیر کلام در فرق اسلامی، تهران، 1368ش.
  20. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، 1386ش.